[Mirka]

aż się wierzyc nie chce..jakby sie oglądało fotki dwóch różnych psów ,
ale musze tu napisać że psia starośc tez ma swoje uroki :lol:

aż się wierzyc nie chce..jakby sie oglądało fotki dwóch różnych psów ,
ale musze tu napisać że psia starośc tez ma swoje uroki :lol:

[zojka]

Nie mogę pisać, bo mi same łzy napływają do oczu.
Rok temu odeszła Sara ... miała 15 lat ... babulka... ale to racja, że starość ma swoje uroki i prawdą jest, że kocha się coraz mocniej ... inne porozumienie łączy ...

Dzisiaj nie będę o tym myślała!! Rafał nie ma jeszcze roku! Tosia trochę ponad roczek :grin:

[gocha]

A ja normalnie nie wierzę, moje się nigdy nie zestarzeją, dla mnie zawsze będą takie same.
Basiu pięknie piszesz o Bassiku.

A ja normalnie nie wierzę, moje się nigdy nie zestarzeją, dla mnie zawsze będą takie same.
Basiu pięknie piszesz o Bassiku.

[Ewa z Matyldą i Bobem]

Basiu, znam Bassa od 2005 roku, czyli od zlotu, 1go historycznego
Zawsze kojarzyłam go jako "szpakowatego" starszego pana, dziecinnie wydawało mi się, że taki był od zawsze, a tu taka niespodzianka
Obejrzałam zdjęcia z przyjemnością, szkoda że zdrowia, młodości, dobrych chwil...nie można zatrzymać w kadrze jak na zdjęciu...
Chyba mam coś takiego jak Gosia

[Jacek]

Bass ma tyle wdzięku
-teraz i dawniej.

[Renia]

A ja pokazałam zdjęcia Arturowi a On się pyta .. co to za ładny piesek? To mu mówię TO BASS!!
Artur patrzy i słyszę .. a ten z Bemowa!
:cool: Bystrzacha :wink:

A ja pokazałam zdjęcia Arturowi a On się pyta .. co to za ładny piesek? To mu mówię TO BASS!!
Artur patrzy i słyszę .. a ten z Bemowa!
:cool: Bystrzacha :wink:

[Magda i Rudolf]

Ale sie splakalam jak poczytalam jescze raz o Bassiku, moj Rudolf tez juz slaby, ma problemy ze wstawaniem, czasami traci rownowage,na dworze sie gubi i zapomina gdzie jest. O zabawie nie ma juz mowy. Teraz tylko spac i jesc i tak na zmiane. Przykre to bardzo :cry:

[gocha]

Ja bardzo cierpiałam po śmierci mojej Amelki, ale jak patrzę teraz z perspektywy czasu to widzę to troszkę inaczej.
Ile było wspaniałych lat spędzonych wspólnie , ile radości, pięknych przeżyć. Tak, zwierzęta powinny żyć dłużej, ale od samego początku powinniśmy doceniać to co wspaniałego wnoszą w nasze życie i cieszyć się każdą chwilą spędzoną razem, nawet jak już są stare i niedołężne.

Ja bardzo cierpiałam po śmierci mojej Amelki, ale jak patrzę teraz z perspektywy czasu to widzę to troszkę inaczej.
Ile było wspaniałych lat spędzonych wspólnie , ile radości, pięknych przeżyć. Tak, zwierzęta powinny żyć dłużej, ale od samego początku powinniśmy doceniać to co wspaniałego wnoszą w nasze życie i cieszyć się każdą chwilą spędzoną razem, nawet jak już są stare i niedołężne.